ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﺑﻮﺩ. ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ
ﺑﺴﯿﺠﯽ ﻫﺴﺘﻢ. ﺟﻠﻮﯼ ﺟﻤﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮔﻔﺖ : ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﻮﻫﻢ ﭼﻤﺎﻕ
ﺑﺪﺳﺘﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻠﻪ ﭼﻤﺎﻕ ﺑﺪ ...ﺳﺘﻢ .
ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﻘﺪﺱ ﮐﻪ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺗﻮ ﺳﻮﺭﺍﺥ ﻣﻮﺵ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﭼﻤﺎﻗﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎﻫﺎ
ﺳﯿﻨﻪ ﺳﭙﺮ ﮐﺮﺩﯾﻢ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺣﺎﻟﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﭼﻤﺎﻗﻤﺎﻥ ﺭﺍ
ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﺷﮑﻞ ﮐﻠﻨﮓ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﯽ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ
ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺪ ﻫﺎ ﻭ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﯾﻢ .
ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺑﻢ ﻭ ﺳﯿﻞ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻭ ... ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﻤﺎﻫﺎ
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻟﻢ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﯾﺪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺳﺮ ﻣﯿﺪﺍﺩﯾﺪ
ﭼﻤﺎﻕ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺮﺍﻧﮑﺎﺭﺩ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎ
ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﺁﻭﺍﺭ ﻭ ﮔﻞ ﻭ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﻢ .
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻮﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﯼ ﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﯾﺪ
ﭼﻤﺎﻕ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﯿﻞ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺍﺭﺩﻭ
ﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﺩﯼ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ .
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﯽ ﻏﯿﺮﺕ
ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﺎﻣﻮﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﭼﻤﺎﻕ ﻫﺎﯾﻤﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺍﺯ
ﻧﺎﻣﻮﺱ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﻨﯿﻢ .
ﺍﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﺎ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯾﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﯿﺪ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﻫﺴﺘﯿﺪ؟
ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺗﻤﺪﻥ ﻫﺎ؟
ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﭼﻤﺎﻗﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﯿﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺑﯽ ﻣﺦ ﻫﺎ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺁﺷﻮﺏ ﮐﺸﯿﺪﯾﺪ؟
ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﯿﺪ، ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﯾﺪ، ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﯿﺪ،
ﺍﺯ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﮐﺮﺩﯾﺪ، ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﯾﺪ، ﺑﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺿﺮﺑﻪ
ﺯﺩﯾﺪ، ﺍﻭﺗﻮﻫﺎ ﻭ ﻟﺒﺎﺳﺸﻮﯾﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻋﺖ 8 ﺷﺐ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺗﺎ
ﺑﺮﻕ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﻗﻄﻊ ﺷﻮﺩ ﻭ ...
ﭘﺲ ﮐﻮ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﺷﻌﺎﺭ ﻫﺎﯼ ﻗﺸﻨﮕﺘﺎﻥ؟ ﭘﺲ ﮐﻮ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﯾﺘﺎﻥ؟ ﺑﻠﻪ ﻣﻦ
ﭼﻤﺎﻕ ﺑﺪﺳﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﻤﺎﻕ ﺑﺪﺳﺘﯽ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﭼﯽ؟
از اولین روزهای ماه مبارک رمضان بود که نسل کشی صهیونیست ها در نوار غزه شروع شد و تاکنون این نسل کشی چیزی در حدود 1100 کشته و چندین هزار زخمی برجای گذاشته است.
فارغ از خوی وحشیگری و تندروی های صهیونیست های جنایتکار، حمایت های مردم آزادی خواه جهان از مردم بی دفاع غزه در نوع خود جالب توجه است. یهودی ها و مسیحیان در گوشه و کنار جهان بدون توجه به دین انسان های بی گناهی که در غزه کشته می شوند در حمایت از این مسلمانان بی گناه کمپین حمایت راه اندازی کرده اند.
در ایران نیز مردم خداجوی روزه دار در روز قدس نشان دادند که همیشه در کنار محور مقاومت قرار دارند و جنایات دژخیمان صهیون را برنمی تابند.
اما در این بین حمایت برخی اشخاص و چهره های سیاسی و غیرسیاسی از مردم غزه جالب توجه و معنادار است.
چندروز پیش همایشی تحت عنوان "فلسطین پاره تن اسلام" در تهران برگزار شد.
در این همایش سیدحسن خمینی، صاحبه عربی(همسر رئیسجمهور)، اسحاق جهانگیری
معاون اول رئیسجمهور، زهرا مصطفوی (دختر امام(ره))، لیلی بروجردی (نوه
امام(ره)،عفت مرعشی، فاطمه هاشمی، احمد مسجدجامعی، حسین کنعانی مقدم و
مرضیه حدیدچی دباغ حضور داشتند.
در این که نفس این عمل بسیار شایسته و ستودنی است شکی نیست اما سوال اینجاست که روز قدس سال 88 و در بحبوحه ناآرامی های بعد از انتخابات عده از این عزیزان و نزدیکان سیاسیون کشور هم ندا با خودفروختگان شعار "نه غزه و نه لبنان، جانم فدای ایران" سر می دادند ولی اکنون چه شده است که از مواضع خود فاصله گرفته اند.
تاریخ هیچگاه این جملات عفت مرعشی همسر آیت الله هاشمی رفسنجانی را فراموش نخواهد کرد که گفته بود: "مردم اگه تو انتخابات تقلب بشه میریزن خیابونا" و این جمله مقدمه ای شد تا روز قدس سال 88 به آشوب محدودی در چند خیابان تهران تبدیل و شعارهای خارج از عرفی همچون "نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران" و "مرگ بر روسیه و مرگ بر چین" سر داده شود.
حال چه بر سر مواضع رادیکالی خانم عفت مرعشی آمده که ایشان از مواضع 5 سال پیش خود تبری می جویند و در همایشی تحت عنوان " فلسطین پاره تن اسلام " شرکت می کنند؟
دخترخانم مکرمه آقای هاشمی رفسنجانی بهرمانی جنابعالی که ید طولایی در حرکت در چهارچوب خواسته های معاندان نظام دارید و افتخار دستگیری در ناآرامی های تهران در سال 88 به خاطر خوردن ساندویچ را یدک می کشید حال چه شده است که در صف اول این همایش برایتان صندلی رزرو می کنند؟
امیدواریم هرچه باشد به صلاح اسلام و دین و کشور امن و عزیزمان باشد و شماها نیز تحت لوای رهبری به آینده ای سبز اما از نوع علوی و شیعی اش دل ببندید! امیدواریم فقط ...